We nemen je mee in een reisverslag… Waan je terug in de tijd, opzij springend voor paard en wagen en met z’n allen eten en dansen op het lokale marktplein tot diep in de nacht. De mooie (fel)gekleurde gebouwen maken het geheel hier af. De stad Cienfuegos in Cuba wordt ook wel ‘de parel van het zuiden’ genoemd.
We sliepen in een casa particular, bij mensen thuis dus. Echt een aanrader om te doen! De mensen zijn super gastvrij, maken het lekkerste eten en als je een beetje Spaans kan praten, dan heb je leuke conversaties met de locals. Het centrum van Cienfuegos heeft aardig wat bezienswaardigheden. Het staat niet voor niets op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. Rond het centrale plein Parque José Martí staan de meest prachtige gebouwen te pronken. José Martí was een schrijver, dichter en filosoof.
Bezoek het Palacio Ferrer, aan de buitenkant mooi, maar binnenin nog mooier. Je kunt hier het dak op en hebt dan een gaaf uitzicht over de stad. Aan het plein staan nog meer prachtige gebouwen zoals een oude kathedraal en het cultuurhuis Casa de la Cultura Benjamin Duarte.
Slenter tussen de locals en laat je meevoeren naar de lokale cafés en restaurants. De (oude) villa’s in de wijk Punta Gorda en de statige huizen langs de Paseo del Prado zijn erg fotogeniek en een must-see. Bij het prachtige paleis Palacio del Valle hebben we de lekkerste Mojito gedronken onder het genot van een mooi uitzicht.
Vanuit Cienfuegos hebben we uitstapjes gemaakt naar, onder andere, El Nicho, een natuurgebied met prachtige watervallen. Het lijkt wel of je in een sprookje terecht bent gekomen als je hier rondwandelt. Gelukkig hadden we onze zwemkleding meegenomen, want het was een warme dag én je kan dus gewoon bij de watervallen het water in, hoe gaaf is dat!
Op de terugweg reden we langs Laguna Guanaroca om flamingo’s te spotten, maar er mogen slechts een beperkt aantal mensen per dag naar binnen. En terecht ook, het is een beschermd natuurgebied en we willen de flamingo’s niet wegjagen.
Eenmaal terug in Cienfuegos was de zon aan het zakken en gleed er een prachtige oranje gloed over de stad. We zijn toen naar het Castillo de Jagua gegaan, een fort gebouwd om piraten tegen te houden. Een prachtige afsluiting van een prachtige dag.
Anders dan de naam doet vermoeden, vind je hier een klein, rustig strand met weinig toeristen. De reizigers díe je hier ziet, komen voor de vele duik – en snorkelplekken bij Playa Larga. Vergeet ook de natuur in het achterland niet: een moerasgebied vol unieke planten en vogels.
Hier kom je echt helemaal tot rust. Er is geen feestgedruis, maar een kleine vissershaven en een fijn strand. Op onze aankomstdag hebben we meteen een duiktrip voor de volgende dag geboekt en hebben daarna, samen met een gids, het gebied van Cienaga de Zapata verkend. Het is hier moerassig met veel mangroves en dat levert weer op dat er beesten te zien zijn die bij ons niet leven zoals papegaaien, lamantijnen en krokodillen. Al hebben we de laatste twee helaas niet gezien.
We hadden trouwens geluk, want de toegang per dag is beperkt. Na deze ervaring hebben we heerlijk gezwommen in de Cueva de los Peces, een 70 meter diepe cenote.
De volgende dag vroeg op en duikspullen aan voor een heerlijke dag duiken bij Bahia de Cochinos, één van de highlights van dit gebied. Het koraal hier is zo prachtig en dat weten de vissen ook. Zij komen hier massaal naartoe om te paraderen. Veel Dori’s, Nemo’s en andere gekleurde vissen die van het koraal komen snoepen. Het water is heerlijk warm en kraakhelder. Het leek wel een onderwater attractiepark.
Het koraal heeft in de loop der jaren veel gangen en grotten gecreëerd waar je (voorzichtig!) tussendoor mag zwemmen. Ook de wrakken die hier liggen zijn prachtig en mysterieus tegelijk. De Bahia de Cochinos, ook wel Varkensbaai genoemd, is bekend geworden door een mislukte invasie in 1961.
We sliepen hier in een casa particular, dus bij mensen thuis. Deze mensen waren zo ontzettend gastvrij en hebben ons meegenomen op een trip down memory lane toen wij vroegen naar de invasie en de rest van de geschiedenis. In het begin waren ze wat terughoudend, maar een paar Mojito’s later ontstond er een goed gesprek tot in de late uurtjes. Heel mooi dat er zo ver van huis een band kan ontstaan met mensen die je nog maar 24 uur kent.
Cayo Levisa is een eiland zó uit een folder. Heerlijk bounty met dit strand en zee. Er staat één hotel met (beach) bungalows en andere huisjes en als dat vol zit, kun je er niet overnachten. Je kunt ook een dag op en neer vanaf het vasteland, gewoon om lekker te relaxen en alles te laten voor wat het is.
We parkeerden de auto op een bewaakte parkeerplaats bij de haven van Palma Rubia. We hadden al kaartjes, dus het enige wat we nog hoefden te kopen was een lekkere kop koffie tijdens het wachten op de ferry. De overtocht was natuurlijk al heerlijk met in de verte Cayo Levisa wat steeds dichterbij kwam terwijl de boot door het koningsblauwe water gleed. Eenmaal aangekomen, liepen we over een houten brug boven de mangrove naar de ingang van het hotel. Hier stond de loungemuziek al aan en de welkomstcocktails klaar om opgedronken te worden.
We kregen wat uitleg en de sleutel van onze beach bungalow, waar we de komende nachten zouden verblijven. Bezienswaardigheden zijn er niet, of moet ik zeggen dat eigenlijk alles hier één grote bezienswaardigheid is? Wat kan ik zeggen: een eigen bungalow op het strand met de zee voor je neus, vrijheid want de bungalows zijn niet dicht op elkaar gebouwd en een levend aquarium met helder blauw water. Ik hoefde niet zo nodig meer ergens anders naartoe, hier was goed genoeg.
Drie keer per dag kon je eten in het restaurant. Verder is er een winkeltje waar je eten, drinken en spullen kunt kopen en is er een duikschool. Bij de duikschool boekten we een duiktrip voor de volgende dag.
Met een handjevol mensen gingen we de volgende dag op pad. Mooie vissen, lekker water en weinig stroming, ook hier weer was alles perfect. Na een dag duiken werden we opgevangen in het restaurant voor het buffet met verse vis, heerlijk gestoomde groenten en een frisse cocktail.
Wat kan ik nog meer zeggen zonder dat het vervelend begint te worden. Wat mij betreft hadden deze dagen nog langer mogen duren, maar helaas zaten we na vier dagen weer terug op de ferry om de rest van onze reis voort te zetten.
