Unieke rondreis van Zuid naar Noord Vietnam

Naar Nha Trang….

Rond 6 uur zijn we op het station van Saigon nadat wij denken de taxichauffeur een omweg heeft gemaakt (meer pegels op de taximeter) het was eigenlijk maar 4 km de straat uit, enfin, hij weer blij hopelijk. Om 19.40 stappen we op de nachttrein naar Nha Trang. We slapen in een 5 persoons slaapcoupe, met een Vietnamees en een Amerikaan (een Redneck). Zijn accent is echt verschikkelijk. Deze cowboy heeft nogal wat kapsones met z`n cowboyoutfit. Wat moet je in Vietnam nu met een spijkerbroek, stedsonhoed op en sporen aan je laarzen? We zien hem nog niet op een paard door de straten rijden eerder op een scooter. Hij is niet echt te spreken over de nieuwe president Obama en omdat we niet weten of het een racist is gaan we verder maar geen ingewikkelde politieke discussie met hem aan en sluiten onze ogen rond half tien. `s Nachts worden we nog een paar keer wakker, de zeewind suist rond onze trein, we rijden naar het noorden langs de Zuidchinese zee en de trein krijgt aardig vaart. In 8 1/2 uur zijn we in Nha Trang waar we rond 4.20 stoppen. Dit weten we gelukkig en ook de conductrice komt om 4 uur ff checken of we wakker zijn, erg fijn, we hadden onze horloges gezet.

Op een redelijk donker station van Nha Trang stappen we uit. We doen aan ochtend gymnastiek door de anderhalve kilometer rustig met onze rugzak om naar het hotel te wandelen. Ondertussen worden we in het schemerdonker aangesproken door taxi`s en cyclo` s die ons willen brengen `No thank you` voor de zoveelste keer en blijven glimlachen. Tot nu toe wordt de hulp niet opgedrongen.
Gelukkig mogen we in ons hotel toch inchecken ondanks het vroege tijdstip en na een heerlijke douche genieten we ervan op deze zondagochtend tussen de schone lakens te kruipen. Vannacht was het zweten in onze kleren onder een dekbedje in de trein. Wel met airco gelukkig maar toch nog redelijk warm…..

We wandelen na ons schoonheidsslaapje naar het strand en genieten bij een strandtent van ons ontbijt, van het uitzicht en van enkele zonaanbidders. Daarna drinken we aan de boulevard een bakje thee en wandelen voor de siesta naar ons hotel. Hier brengen we de middag door op een ligstoel bij het zwembad. We maken een heerlijke duik om af te koelen. Vanavond hebben we weer overheerlijk Vietnamees gegeten, zoetzure varkensvlees, kip met citroengras, gestoomde rijst en ook een salade uit de wok met heerlijke, groenten, broccoli,pompoen, zoete aardappel enz…..
we sluiten onze avond af aan de boulevard met ons allereerste ` Saigon` Biertje tijdens onze reis… tenslotte kun je ook niet de hele week thee,cola en mangosap drinken…….

Naar Sapa in Noord Vietnam

Terwijl ik dit in mijn schrift schrijf hebben we de eerste schitterende wandeldag er al op zitten. Ik zit na het eten te schrijven met mijn knieen bijna op schouderhoogte op een klein bamboekrukje van 20 cm hoog gezellig bij het open vuur in de keuken van onze `homestay` samen met onze gastheer en gastvrouw en gids. We drinken weer Vietnamese thee uit piepkleine glaasjes/kopjes en genieten na van de indrukken en vergezichten over de rijstterrassen in de bergen hier. Tijdens onze wandeling van 3 a 4 uur vandaag werden we vaak vergezeld door handelaarsters met souvenirs, allemaal altijd herkenbaar door hun hoofddoek of hoofddeksel en hun schitterend gekleurde kleding, afhankelijk van welke stam of minderheid men afstamt. De souvenirs handgemaakt en de voedingswaren gekocht op de markt in Sapa draagt men in een bamboe mand met hengsels eraan op de rug als een rugzak.

Enkele vrouwen dragen geen mand maar een baby in een draagzak op de rug gebonden. Sommige baby`s zo jong dat er onderweg gestopt wordt voor de borstvoeding. In de schitterende draagzak op de rug natuurlijk ook een plastic zeiltje gevouwen om de overkomelijke ongelukjes te verhelpen. Luiers worden hier niet gedragen. De gemiddelde verkoopster kent onze taal althans een beetje, en de `madam you buy` `kijken kijken kopen` wordt naar je oren geslingerd als ze weten dat je uit `Holan` komt!
Het verkopen gebeurt met de allerliefste blik of de meest zielige blik en hopelijk enige overtuigingskracht ook al ben je een paar dagen op pad, men wil harde afspraken met je maken en beloftes uitlokken voor als je terugbent in Sapa en de betreffende dame treft op de markt…..

Na een paar uur wandelen kwamen we aan bij onze homestay. Onderweg hebben we geluncht bij een restaurantje waar meer touristen waren neergestreken tijdens hun 1 of meerdaagse wandeltocht. Zo rijden er dagelijks verschillende busjes op en neer naar Sapa om groepen weer op te pikken en terug te brengen naar hun hotel. We eten heerlijke `baguettes (lang leve de fransen) met smeerkaas,komkommer,ui gehakt en tomaat. Ook krijgen we weer fruit na. Onze gids zorgt er voor dat we genoeg eten krijgen en checkt nauwkeurig of alles wat hij betaald heeft op tafel staat.

De verkoopsters van de zwarte Hmong en de Red Zao stam wandelen na de lunch gewoon met ons mee en proberen hun zelfgeborduurde lapjes, tafelkleden, armbandjes en mega oorringen aan ons te slijten. Op de weg in de berm zien we van alles: kleine kinderen. Heel veel zelfs, het gemiddelde bij de zwarte Hmong is 5 tot 7 kinderen en bij de Rad Zao 3. En je krijgt al kinderen tussen het 15 en 17e jaar als men al trouwt.

De zwarte Hmong draagt naast het zwarte hoofddeksel dat om de lange haren is gedraait als een kokertje ook zware kleding. Men kleurt de stof zelf met behulp van een bepaalde plant, na een aantal dagen borrelen in een ton met het plantenextract veranderd de kleur van de stof van blauw naar zwart, indigo wordt dit genoemd. Je herkent de Hmong vrouwen ook aan hun blauw/zwarte handen, dit komt door deze kleurstof…. net inkt! Op de zwarte kleding worden schitterende borduursels gemaakt. De Red Zao dragen rode hoofdoeken, en de Dsaj dragen veel blauw met veelkleurige sjawls als hoofdoek. Sjaals allemaal geweven op een houten weefgetouw. Bij de voordeur van ons gastgezin staat ook een weefgetouw, de vrouw des huizes bedient de klosjes op en neer door met haar blote voeten 2 houten pendalen op en neer te bewegen, en met de weefkam de onderkleur door de klosjes te halen als ze op en neer bewegen, zo worden de draden van elkaar gescheiden.

Ook zien we dieren heel veel dieren: waterbuffels, ganzen, kippen met kuikentjes, honden met jongen, varkens en heel veel zwijntjes sommige 2 handen groot. Grappig huppelen ze met hun krulstaartjes achter hun moeder aan door de berm of de modder. Elke boerenfamilie hier heeft wel een waterbuffel en nog andere beesten. Men eet hier dan ook alles: varkensvlees/rundvlees, kip/hond/slang en natuurlijk vis en kikkerbilletjes.
Ons gastgezin heeft redelijke sanitaire voorzieningen voor onze maatstaven, een soort toilethuisje met douche zoals op de camping een boiler met een watertank op het dak. Vergeleken hiermee is de keuken weer armoedig, er staat wel een kookplaat om op gas te koken en ook is er een electrische stoompan aanwezig om de urenoude kleefrijst in te bewaren en warm te houden. Toch kookt men het liefst op het open vuur op de grond in de keuken. Hier in de Tonkinese Alpen nog niet genoeg mogelijkheden om stroom op te wekken, dus de stroom wordt ingekocht vanuit China net over de grens hier…
Men kookt op het open vuur in de megagrote gietijzeren wok, boven het vuur aan het lage plafond in de keuken hangt een rek waarin het haardhout ligt te drogen. Op de zolder waar we slapen liggen ook nog zakken voorraden rijst en mail die droog en hoog bewaard worden.

In het `voorvertek` de huiskamer staat een tafeltje en stoeltjes en er is een heus dressoir en maar een grote voorraadkast. Hierin staan de tv met de decoder. Men heeft al wel satelietontvangst en een mobiele telefoon. Dit is het stukje westerse beschaving dat al is overgewaaid, de komende 30 jaar zal hier vast nog meer veranderen, ook al doet men al het werk op het land met de hand. De rijstterrassen zijn te hoog om met landbouwmachines te bereiken, wel doet de waterbuffel veel werk met bijvoorbeeld een ploeg.
De huisbaas slaapt met zijn vrouw en zoon in een apart vertrek in ons bamboe/houten huis. Er is een gordijntje als afscheiding tussen deze vertrekken, de gids slaapt in de huiskamer op een bed en wij op zolder op een zachte matras onder een klamboe. We delen de zolder met elkaar, er was geen groep aangemeld bij het reisagentschap dus doen we de tocht met z`n tweeen en een gids. Dus hebben we een megagroot `hemelbed` op zolder.

We hebben samen met de familie in de huiskamer een heerlijke 5 gangen maaltijd genuttigd, ook moesten we proosten met zelfgebrouwen rijstwijn, gelukkig weer uit piepkleine glaasjes, na het 5e glaasje haak ik af. Martin bedankt na glaasje 7 uit beleefdheid. Gelukkig zit er maar een halve liter in het kleine flesje zelfgebrouwen rijstwijn. Onze gids zegt dat hij na 10 glaasjes ook wel op z`n kop kan staan, dus wij houden het hierbij. We kunnen vast wel slapen. De ingredienten voor onze maaltijd worden dagelijks door iemand van het reisagentschap op een scooter/brommer naar ons gastgezin gebracht. Dagelijks vers van de markt. We hebben de doos gezien en er zat echt van alles in, groenten, rijst, noodles, vlees (niet vacuum maar gewoon van de markt in een plastic zakje), eieren, olie.

De gids bereid het eten samen met het gastgezin en het is echt overheerlijk. Met z`n allen pikken we met onze eetstokjes om beurten van de 5 lekkernijen van de schaaltjes op tafel en brengen dit naar ons kleine kommetje wat we in onze andere hand vast houden.
Het is 8 uur savonds als we letterlijk met de kippen op stok gaan. Onze wekker hebben we al zien lopen (een haan) dus of we de 12 uur slaap vol maken weten we niet. We slapen met tussenpozen. `t Is best fris ondanks onze dikke deken die op zolder ligt. De haan begint om 4 uur al weer te kraaien en het leven begint hier al tussen 4 en 6. Kookgeluiden van het hakblok. Dieren die wakker worden. Brommers over de openbare weg hier vlakbij. Ongelofelijk….. dagelijks voor dag en dauw op…. Een hard leven hier vergeleken met dat van ons en alle westerse voorzieningen.

De tweede dag is onze wandeling al langer en soms zijn de paden erg stijl. Grijze klei, rode klei, rotsen, stenen, een pad recht omhoog, een waterval, alles hebben we gehad. En is het te stijl, dan maar op de bibs naar beneden of elkaar even een handje helpen.
De tweede wandeldag sluiten we af in een dorpje waar men natuurlijke bronnen uit de rotsen heeft kunnen halen. Ons gastgezien heeft ditmaal alleen een toilet en we genieten dan ook na onze lange wandeldag van een heerlijk bad in een groot 4×4 bassin van de `hotsprings`: helder water en lekker warm en het ruikt niet naar fosfor of rotte eieren zoals in sommige `hotsprings`.

De derde wandeldag is ook nog een pittige. Het is weer schitterend weer. Erg warm met een fel zonnetje. Omdat het gebied waar we komen armer is en de overheid niet toestaat dat je hier bij de bevolking slaapt omdat de voorzieningen niet genoeg zijn heeft de reisorganisatie een homestay gebouwd. We rekenen op een tent want er wordt gezegd dat we gaan kamperen, maar worden na onze 3e wandeldag over de laatste heuveltop en langs een dorpje verrast met een schitterend uitzicht vanaf een uitstekend terras en een grote schuur van bamboe met daarin allemaal cabines gemaakt om in te `kamperen` De hut is aangekleed met wat doek aan de binnenzijde tegen het stof en de tocht en er hangt boven onze matrassen met slaapzakje een muskietennet. Ongelofelijk. Wat een luxe vinden we dit! Geen warme douche vanavond maar wel een bamboe douche/kleedcabine, gemaakt met een waterkraan boven ons hoofd, de grote teil die we krijgen toegeschoven is gevuld met heerlijk warm water. Dus een schepdouche met onze mokjes.
Voordat we gaan genieten van onze avondmaaltijd, bereid op een gasbrander door de gids en nog iemand anders van de reisorganisatie, geven we de kinderen van de beheerder van de bamboe hut wat ballonnen. De knoopbalonnen worden met verbazing bekeken en het lukt ons om een hoofddeksel en een bloem te creeeren. Even later worden de buurkinderen geroepen en de mama`s in de buurt en voor we het weten creeeren we een volksoploop van wel 30 kinderen bij het hekje van ons kampje…. uit alle hoeken en gaten stromen kinderen toe. Pfff…. geen beginnen aan. Onze gids sommeert dat we aan de laatste ballon beginnen omdat het eten klaar is (ondertussen al kramp in onze vingers). En de beheerder van het kamp zegt iets tegen de kids zodat ze afdruipen (ook zij moeten eten).

Na de maaltijd komt de beheerder bij ons zitten aan tafel met z`n jongste een zoon van 10 maanden. De twee nieuwsgierige dochtertjes zitten ook op het houten bankje te snoepen uit een zakje met een soort snoeppoeder, de groezelige grijze vingertjes verdwijnen met een gelukzalige glimlach in de mond. Ze zijn zo ongedwongen en in hun sas dat de gezusters aan het dansen slaan, al murmelend en zingend. Ook wordt er een showtje opgevoerd door op de kop te staan en de benen in de lucht te gooien, en dan maar tellen hoe ver de ander komt. We herkennen de cijfers van 1 tot 10 en af en toe ook een paar getallen tot dertig, daarna laat ons Vietnamees ook ons in de steek….

Na een heerlijke nacht worden we al weer vroeg wakker maar slapen lekker uit. Wel kookgeluiden en het gebrabbel van de kinderen omdat zij met hun ouders hier vlaknaast in een bamboe hut leven. Binnen no time…. ook andere kinderstemmen nog voor ons ontbijt… ja hoor…. we delen nog ballonnen uit aan ongeveer 16 kinderen. Gelukkig hebben we ook nog een paar gewone balonnen bij ons, scheelt weer kramp in de vingers. De kindertjes moeten gelukkig naar school en wij genieten dit keer niet van pannekoeken als ontbijt maar van gebakken banaan en thee.

Voor de lunch bezoeken we nog het laatste dorpje. Hier is men echt geen toeristen gewend dus we blijven op een afstand en na de lunch is het met de jeep die ons oppikt nog 2 uur rijden naar Sapa. Het was een heerlijke tocht. `s Middags om 14 uur zijn we al terug en genieten van een kamer weer met dakterras en schitterend uitzicht over de bergen van Sapa.

Wij hebben ontzettend veel geluk gehad met schitterend weer. Er zijn zelfs toeristen die Sapa hebben bezocht en Sapa nooit uit de mist hebben zien opkomen. Bij ons was het alleen `s ochtends en `s avonds mistig en gaf dit weer een mystiek beeld…….