Op reis naar Brazilië

10min. leestijd

Er was wat verwarring over de aankomsttijd. In onze reservering stond 6.20, maar in het vliegtuig stond de klok een uur eerder. Deze nacht is de zomertijd ten einde en dat levert duidelijk wat verwarring op. We waren snel door de migratie, maar moesten daarna lang op de koffers wachten. In het Copa Sul hotel was nog geen kamer beschikbaar, het was natuurlijk ook pas half acht! We hebben onze spullen achtergelaten in het hotel en zijn naar de boulevard gelopen, waar we een lekkere verse jus hebben gedronken in een klein kioskje op het strand. Het was best fris, zo aan zee, in de wind. Het was zwaar bewolkt, maar het regende (nog) niet. Het uitzicht over de baai en de bergen was erg mooi, zo in de vroege ochtend in de mist. Het strand liep langzaam vol met sporters en hoopvolle strandgangers. Later de Avenida Nossa Senhora de Copacabana over gewandeld en in een restaurantje een broodje gegeten. Brazilië is echt goedkoop, een sandwich kost 1 euro. Om tien uur konden we het hotel in, en hebben we drie uur geslapen. Ondertussen was het flink gaan regenen.
’s Middags zijn we over de boulevard naar het volgende strand gewandeld, met de mooie naam Ipanema. Het was erg rustig, na de regen had iedereen duidelijk de moed opgegeven en was naar huis gegaan. Het strand was verlaten, de terrasjes waren leeg. Het centrum van Ipanema is iets moderner dan Copacabana, met luxere winkels en een leuk plein waar we later hebben gegeten. Eerst een Caipirinha gedronken bij de bar Lagoa, aan de Laguna van Ipanema. Een lekker lokaal drankje; dat er nog maar vele mogen volgen! We hebben gegeten in een gezellig restaurant, half open. Een lekkere filete (biefstuk) voor 2 personen, met friet en salade voor slechts 12 euro (voor 2 personen!) Om half negen waren we ‘thuis’ en even later lagen we al te pitten.

Na het ontbijt hebben we een bus gepakt naar de wijk Bofagate. Vanaf hier zijn we gaan wandelen. Ondertussen was het steeds harder gaan regenen, niet echt leuk. Omhoog gaan naar de hoge berg Corcovado (met het Christusbeeld) had niet echt zin. Volgens de Lonely Planet lag er een mooi museum in Cosmo Velho, maar toen we daar aankwamen bleek het dicht te zijn. Helemaal verregend hebben we toen maar de bus terug naar Copacabana genomen. De rest van de middag hebben we wat liggen relaxen op onze kamer, ik had liever op het strand gelegen, maar echt slecht was het zo ook niet. Wij zijn ‘s avonds naar de wijk “Lapa” gegaan, een tip van onze Braziliaanse kennis Vera. Een hippe wijk, met een paar gezellige restaurantjes en veel uitgaansmogelijkheden. Ondertussen was ook Anke (van ons tennisteam in Nederland) met 2 vriendinnen gearriveerd. Zij zijn van de laatste dagen van hun vakantie aan het genieten. Helaas had Anke de afgelopen twee weken erg slecht weer gehad, ook aan de kust wat natuurlijk erg jammer is. Na een lekkere maaltijd bleek de danstent (Perla de Lapa) waar we heen wilden ook dicht. Perla is een mooi oud gebouw waar je lekker zou kunnen dansen op muziek. We hebben toen een taxi naar Copacabana terug genomen en zijn gaan swingen bij HELP, een bekende (beruchte) discotheek aan het strand van Copacabana. Eigenlijk minder geschikt voor nette dames, zal ik maar zeggen. We hebben eerst nog wat gedronken op het terras, en zijn net even voor 12en naar binnen gegaan.

Na alle drank van gisteren hebben we flink uitgeslapen, tot een uurtje of 1. Ondertussen was het iets beter weer geworden, het regende in ieder geval niet. We hebben ontbeten aan de boulevard en zijn daarna helemaal tot het einde gewandeld. Ondertussen heb ik nog het Savoy Travel Othon hotel bekeken, en we hebben een kopje koffie gedronken in het Copacabana Palace hotel. Niet te betalen zo duur, maar wel heel bijzonder. Misschien toch leuk om aan te bieden? Daarna de bus naar Cosmo Velho genomen en aldaar het treintje naar Corcovado. Het treintje gaan 1x per half uur en doet er ook een half uur over om boven te komen. Het is een prachtige rit, eerst door de woonwijken en daarna door de natuur. Helaas bleek het erg mistig te zijn toen we boven kwamen, we zaten in de wolken. We hadden dus totaal geen uitzicht over Rio, maar ook het Christus beeld zelf lag in de wolken. Eigenlijk hebben we wel heel bijzondere foto’s gemaakt denk ik zo.

Een vroeg begin vandaag, om 5 uur werden we opgehaald voor de transfer naar het vliegveld voor de vlucht via Sao Paulo naar Campo Grande. In Campo Grande scheen gelukkig de zon en de auto stond keurig klaar op het vliegveld. We zijn eerst het stadje Campo Grande nog ingereden, maar daar is echt niets te zien of te doen. De wegen zijn hier prima. We zijn nog wel een keer verkeerd gereden, waardoor we weer ongeveer 30 km terug moesten. De rit naar Bonito verliep verder zonder problemen (circa 5 uur rijden). In Bonito was het hotel Bonsai makkelijk te vinden, met behulp van de prima Nederlandse routebeschrijving. Hier hadden we een lekker hotel met zwembad, waar we meteen gebruik van hebben gemaakt. Helaas bleek er ook een groep van 30 bejaarde Brazilianen te logeren, wat kunnen die een lawaai maken zeg! Ik had nog nooit zoveel mensen in één (klein) zwembad gezien. ‘s Avonds in dorpje gegeten, met een gezellige hoofdstraat. We hebben gekozen voor Sale & Pepa, met een Japans & Chinese menukaart.

Bij het lokale agentschap in de stad hebben we twee excursies geboekt, een blauw meer in een diepe grot (een soort cenote, het is hier ook allemaal kalksteen, net als in Mexico) en snorkelen in een rivier met kraakhelder water en honderden vissen. Bonito is het centrum van ecotoerisme in Brazilië. De omgeving bestaat uit een enorm klakstenen plateau met grotten, watervallen en kraakheldere rivieren waarvan het water spontaan uit het kalkplateau omhoog borrelt. De “Lagoa Azul” excursie was om 12.00 uur. We zijn er zelf met de auto naar toe gereden en moesten ons daar melden bij een receptie. Daar werden we ingedeeld in een groep met een gids, en kregen we een helm. Op naar de expeditie! De afdaling in de grot was mooi. Onderin de diepe grot ligt een meer, met heel helder blauw water. In de maanden December/januari is het licht het mooist, maar ook nu kon je zien dat het water blauw kleurt. Als je vanuit de grot naar boven kijkt, zie je de prachtige groene vegetatie, een echt ‘hof van Eden’. De gids liep wel erg langzaam, en ook hier spraken ze alleen Portugees, daar moet je echt wel rekening mee houden. In de middag zijn we naar het openbare natuur zwembad gereden, een paar kilometer buiten het centrum. Hier kregen we een voorproefje van de vissen in de rivier, hier waren ze namelijk ook volop aanwezig! ‘s Avonds heel lekker gegeten in de Cantina do Peixe, overheerlijke vis, klaargemaakt als een soort lasagna, met kaas in de oven. Hmmm. Het dorpje bestaat uit een lange straat met allemaal winkeltjes, restaurantjes en reisbureaus. Bonito heeft echt een toeristisch centrum, heel gezellig.

Om 8.15 zijn we in de auto gestapt, op weg naar het beginpunt van de excursie Rio Sucuri. De excursie begon om 09.00 uur, met een uitgebreide introductie en het passen van de zwemvesten & snorkel apparatuur. Om een uurtje of twaalf waren we weer terug bij de fazenda. Tijdens de Rio Sucuri excursie, snorkel je bijna 2 kilometer in de rivier. Je krijgt een wetsuit aan, het water is echt koud, en een masker met snorkel. De groepjes zijn maximaal 8 mensen en per groep gaat er een boot en gids mee, voor het geval je niet meer wilt zwemmen. Maar het is helemaal niet vermoeiend, je wordt al vooruit geduwd door de stroming van het water. Prachtige vissen, kraakhelder water waarbij je op sommige plekken het water vanuit de bodem omhoog ziet borrelen. Er zijn wel 30 soorten vissen, met gele staarten en rode visjes. Ook zie je veel slakken, en met heel veel mazzel kun je dassen tegenkomen tijdens het zwemmen. De stroming van de rivier zorgt er voor dat je snel genoeg vooruit gaat, je hoeft eigenlijk de hele twee kilometer niet te zwemmen. Als het wat ondieper is, moet je je armen en benen spreiden, en proberen de grond niet te raken. Zo blijft het water helder. Onderweg kwamen we honderden vissen tegen, flinke exemplaren. Ik heb ook een stuk op mijn rug gedobberd, genietend van de prachtige groene omgeving en de vele vogels. Daarna lunch in onze favoriete lunchtent Arco Iris aan de hoofdstraat. Een overheerlijke ‘Sandwich Cautinho’, met een malse biefstuk voor nog geen 2 euro.

Vanmorgen lekker uitgeslapen en om half tien in de auto naar ‘De Pantanal’ gestapt. Volgens de routebeschrijving is het 157 kilometer en circa 4 uur rijden. Het eerste en laatste deel van de route is gravel, waarbij je niet veel sneller kunt dan 50 kilometer per uur. Het was bloed en bloedheet, dus hebben we na een tijdje toch maar besloten de airco aan te doen, terwijl met de ramen open rijden eigenlijk leuker is. Maar je begon echt te koken!
Bij aankomst op de Fazenda Baia Grande werden we hartelijk welkom geheten door een Braziliaanse dame die ons meteen naar een mooie, ruime kamer verwees. We hadden een eigen terras met hangmat en muskietennet. Er bleken nog twee gasten te zijn, een Nederlands/Belgisch stel. Na de lunch in het restaurant, hadden we nog tot 16.00 uur de tijd voor de eerste excursie: Piranha’s vissen. We reden eerst met de truck naar het meertje, waar de boot klaar lag. De gids had hengels mee en een flinke biefstuk, klaar om te vissen. Je voelde de vissen aan het vlees trekken, maar er eentje aan de haak omhoog krijgen bleek nog best lastig. Uiteindelijk kreeg ik de slag te pakken, je moet met een snelle ruk de hengel omhoog trekken. De gids hielp de vis losmaken, want ze hebben echt flinke tanden. Een wat groter exemplaar eet zo je vinger eraf!
Tijdens het vissen werden we gestalkt door krokodillen. Heel spannend om de eerste krokodil te spotten, die ogen die alleen boven het water uit steken, en het puntje van z’n neus. De “jacare’ kwam kijken of er iets te eten viel, toen we piranha’s aan het vissen waren. Je moest uitkijken dat je ‘m niet aan je hengel kreeg, happend naar de piranha!

Vanmorgen ontbijt om 7.30 en om kwart over acht zaten we al te paard. Ze hadden de hint begrepen dat ik wel van wilde paarden hield, dus ik had een leuk paardje. Hij luisterde goed en dribbelde lekker. We hebben ongeveer twee uur door de weilanden gereden van deze enorme fazenda. Elke keer moest de gaucho weer afstappen om de hekken open te doen, veelal elektrische hekken, soms van hout. ’s Middags hebben we een tocht per tractor gemaakt, samen met twee andere Nederlandse gasten. De excursies zijn bij het verblijf inbegrepen, net als alle maaltijden. ’s Avonds zijn we, in het donker, op zoek gegaan naar wild. De gids stond in de pick-up en scheen met een enorme sterke lamp in het rond. We hebben vooral veel verbaasde koeien gezien, helaas geen miereneters of grote slangen.

Vandaag was weer een reisdag. Om 6 uur zaten we aan het ontbijt en om half zeven stapten we al in de auto. Op vakantie gaat me dat een stuk makkelijker af dan in Nederland! We reden in circa 3 uur naar Campo Grande, waar we de auto hebben gewassen bij een benzinestation (was helemaal rood van het stof!) en daarna de auto ingeleverd & ingecheckt voor de vlucht naar Florianopolis. Ging allemaal prima, weer een vlucht via Sao Paulo. Ongelooflijk wat ligt dat vliegveld midden in de stad en wat hebben ze daar een korte landingsbaan! Ik kan me herinneren dat er een paar jaar geleden een ongeluk was gebeurd nadat het had geregend, gelukkig was het nu droog. De piloot zette het vliegtuig ook echt bijna aan het begin op de grond, we zaten al heel laag voor de baan begon!

In Florianopolis regende het helaas toen we aankwamen! Er stond keurig een transfer op ons te wachten, en die jongen vertelde dat het al 2 weken slecht weer was. Hmm, geen goed nieuws. De accommodatie is erg leuk, de kleinschalige Pousada Naturcampeche in het gehucht Campeche. Dit is het zuidelijke deel van het eiland Santa Catharina, waar het minder toeristisch is. Campeche is echt een klein dorpje, met een paar Pousada’s en 2 restaurantjes aan het strand. Nu, in het laagseizoen en met slecht weer, is het uitgestorven. We zijn, na de uitgebreide introductie van de manager van het hotel, nog naar het strand gewandeld. Een prachtig breed strand, met een hele ruige zee en harde wind. Voor de kust ligt een eiland (Ilha de campeche) waar je met mooi weer excursies naar kunt maken. We hebben een biertje met hapje genomen bij de ene tent, en daarna gegeten bij de andere tent. Je moet de business eerlijk verdelen ?

01 03

Vanmorgen scheen de zon! We werden er helemaal vrolijk van (als we dat al niet waren) en zijn snel gaan ontbijten. Daarna hebben we de bus naar het noorden genomen, naar Praia do Mozambique. Dit is een 14 kilometer lang strand met prachtig wit zand, verborgen van de weg door de dennenbomen. Er mag hier niets op of aan het strand gebouwd worden, waardoor het strand er prachtig uitziet. Het waaide wel heel erg hard, waardoor het (zeer fijne) zand rond waaide, en ik een beetje gek werd van het zand in mijn ogen. We zijn toen weer in de bus gestapt, naar het volgende strand: Praia da Joaquina. Bij dit strand vind je prachtige duinen, waar je met een board vanaf kunt glijden. Dit was vandaag echt niet aan te raden, want het stuifde veel te hard. De volgende bestemming was het zuiden, en dan met name de westkant van het eiland. Hier zijn de stranden minder mooi, maar het was veel rustiger en het waaide er minder. Aan het einde van de middag hebben we oesters gegeten in het dorpje Ribeirao da Ilha, een historisch, klein oud dorpje met kleurige huisjes, een koloniale kerk en kiezelstenen straten. Het dorpje staat bekend om de oesters, dus dat mochten we niet missen. Het was wel weer erg rustig en dus nog lastig om een restaurant te vinden dat open is, het is duidelijk nog laag seizoen! In het weekeind is het dan wel drukker, maar op maandag was er geen hond te bekennen. Op de kaart stond een “Sequencia de oysters”, je krijgt dan van alles een beetje. Prima natuurlijk, en we konden daar zelfs nog de helft van nemen, zodat we van 4×4 oesters konden genieten (ca. 6 euro). We waren vrij laat terug bij onze pousada, en hadden later geen zin meer de deur uit te gaan (en de 2 restaurants van ons dorp kenden we al) dus hebben we pizza laten bezorgen op onze hotelkamer, met een lekker flesje rode wijn. Niets mis mee!

Vandaag was het gelukkig weer windstil, maar nu wel bewolkt. Nu waren we gisteren toch flink rood geworden, dus dat was wel prima. We hebben de bus naar ‘Floripa’ (Florianopolis) genomen, en een kaartje gekocht voor de nachtbus naar Gramado. We hebben de rugzakken in een kluis op het station gelaten en de rest van de dag door de prachtige historische stad gewandeld. Later hebben we nog een bus genomen naar de stranden aan de noordkust. In de avond hebben we de nachtbus genomen naar het zuiden.

Vanmorgen kwamen we met wat vertraging om een uurtje of 8 aan op het busstation van Gramado. Nu moesten we voor het eerst weer zelf een hotel zoeken, en dat werd Pousada Bernadette. Uit de Lonely Planet; en met 50% korting omdat het laagseizoen is. Prima hoor, maar wel een hele kleine kamer en qua sfeer & comfort niet te vergelijken met onze kamers van de afgelopen dagen die via OutSight geboekt waren. Helaas regende het pijpenstelen, dus er was niets te zien van dit prachtige Swiss Mountain Village. Na wat rust en een lekkere douche zijn we het dorp ingelopen, op zoek naar een wasserette. De regen was opgehouden, maar het hele dorp was nu bedekt in de mist; onwerkelijk, je zag echt bijna niets! Verder was het uitgestorven, geen hond te zien. Dit soort dorpjes zijn druk in het weekeinde, en in het hoogseizoen; maar nu niet. Veel restaurantjes zijn gesloten. We hebben de bus genomen naar een nog kleiner dorpje met als attractie een grote stenen kerk. In de omgeving zijn een paar prachtige parken, en omdat de mist een beetje was opgetrokken hebben we een taxi genomen naar het Nationale Park. Hier vind je een kabelbaantje, waarbij je prachtig uitzicht hebt over de waterval. En inderdaad, het uitzicht was mooi, de waterval indrukwekkend en de omgeving prachtig. Het leek Zwitserland wel! Voor ons als Europeanen natuurlijk niet zo bijzonder, maar voor de Brazilianen zelf is dit een zeer populaire vakantiebestemming. Dit is de kans om sneeuw te zien! We zijn deels teruggelopen naar het dorp, daarna een lift gekregen van een lokal. ‘s Avonds een ‘Sequencia’ de fondue gegeten, waarbij je verschillende fondue soorten aangeboden krijgt. Eerst kaasfondue, daarna traditionele fondue in olie (of steengrillen) en daarna chocolade fondue. Erg machtig, maar ook erg lekker!