Joanne op verkenning in Peru

Vandaag is het dan zover, ik ga voor het eerst naar Zuid-Amerika! Ik vlieg met KLM naar Lima in Peru, rechtstreeks in een kleine 13 uur.
De vlucht komt op tijd aan in Lima. De douane gaat snel en na even wachten op mijn tas ga ik naar de uitgang. Daar staan tientallen mensen met bordjes te wachten dus het is even zoeken naar mijn naam. Een dame van onze lokale agent ontvangt me en spreekt het programma van mijn reis even door. Vervolgens wijst ze me de chauffeur voor de transfer aan. Eenmaal op weg merk ik dat Lima erg chaotisch is, er rijden veel auto’s en bussen en niemand houdt zich echt aan verkeersregels. Bij het stoplicht staat de politie zelfs orde te houden! Het eerste stuk vanaf het vliegveld rijd je door industrie-achtig terrein, niet erg aantrekkelijk. Daarna rijd je een stuk langs de kust en kliffen, jammer dat het al donker is. Als je de stad weer inrijdt, kom je eerst door een woonwijk en vervolgens rijd je de wijk Miraflores in. Hier is veel bedrijvigheid met restaurantjes en dergelijke. Aangekomen in het hotel neem ik een douche en ga slapen. Ik heb niet geslapen tijdens de vlucht omdat je met het licht meevliegt. Bovendien is het voor mijn gevoel qua Nederlandse tijd middenin de nacht natuurlijk!

Lima > Ica/Huacachina

Ik word vroeg wakker vanwege de jetlag die je dan toch hebt. Ik neem even rustig de reispapieren door die ik gisteravond heb ontvangen. In de ochtend loop ik een rondje door Miraflores en naar de kust. Je kunt de zee bijna niet zien, zoveel mist komt er van het water af! Ik zie nog wel wat surfers in actie en loop door het Parque de Amor. Daarna neem ik een taxi naar het busstation. Bij de balie van Cruz del Sur kan ik op vertoon van mijn paspoort het ticket ophalen. Ik moet bij een andere balie mijn bagage inchecken en ontvang een bonnetje. Als de bus wegrijdt, begint de mist net wat op te trekken. Eenmaal buiten Lima, wordt het landschap woestijnachtig. De huizen langs de weg hebben golfplaten of betonnen daken, waar vaak nog funderingen uitsteken. Zo kan er ooit nog eens een verdieping op gebouwd worden. Ik vind het er maar rommelig uitzien! Af en toe kun je een blik op de zee werpen.

Bij aankomst in Ica staan er taxichauffeurs te wachten bij het busstation en zo ben ik in een kwartiertje in mijn hotel. In Ica is het verkeer veel minder chaotisch dan in Lima. Er rijden veel tuktuks rond, die ze hier motortaxi noemen. Dat is een bekend gezicht als je in Thailand bent geweest, alleen is de woestijnomgeving anders ? Hotel Huacachinero ziet er gezellig uit met een mooi zwembad en zitjes. Ik haal nog even een pizza in hetzelfde straatje en ga dan lekker slapen.

Huacachina/Ballestas eilanden > Arequipa

Ik moet vroeg op want ik word om 06.30 uur opgehaald voor de tour naar de Ballestas eilanden. Onderweg pikken we in Ica nog andere mensen op. De boottocht vertrekt vanuit Paracas. Bij een verzamelpunt voor passagiers betaal ik de ‘port fee’ van 5 Soles, vervolgens loop ik naar de steiger waar de boot vertrekt. Het is een open boot waar 40 mensen op passen. Je zit 2 aan 2 en je moet verplicht een reddingsvest aan. De boottocht duurt 1,5 tot 2 uur.

Eerst varen we over open zee en we zien dolfijnen! We passeren een eiland van zandduinen waar in lijnen een soort grote cactus te zien is. Deze is meer dan 100 m hoog en is op eenzelfde manier gemaakt als de Nazca lijnen. De afbeelding is al erg oud en ze weten er het exacte verhaal niet achter. Daarna kom je bij de Ballestas eilanden aan, dit zijn rotsen in zee met veel vogels (boobies) erop. Ook zien we aalscholvers, zeeleeuwen en pinguïns.

Je vaart om de verschillende rotsen heen om alle dieren te bekijken. Door erosie zijn er bogen in de rotsen ontstaan wat mooie doorkijkpunten creëert. Het is een mooie tocht. Weer aan wal is er nog gelegenheid om even in het centrum van Paracas rond te kijken.

Na terugkomst in Huacachina zie ik veel buggy’s met toeristen de duinen inrijden en ik besluit dat ook maar te gaan doen, nu ik hier toch ben! Bij het hotel boek ik een sunset buggy tour. Vervolgens eet ik een lekkere sandwich op het terras naast het zwembad. Het is inmiddels 26 graden en er gaan mensen zwemmen. Dat ziet er aantrekkelijk uit! Ik kleed me snel om en neem een verfrissende duik. Daarna ga ik languit op één van de ligstoelen met een boek.

Om 16.15 uur vertrekken we vanuit het hotel met 8 personen in een buggy. De chauffeur crost met hoge snelheid over steile duinen heen en je duikt zo over de rand een volgende duinpan in, spannend!!! Er werd door de vrouwen (inclusief mezelf) heel wat gegild maar ook gelachen. Onderweg gaan we een paar keer sandboarden. Liggend op een plank met je gezicht naar voren een duin afglijden, dat gaat hard en geeft een onwijze kick. Als de zon begint te zakken, stoppen we op een hoge duin om van het uitzicht te genieten, mooi!

Voor we terugrijden naar Huacachina, stoppen we nog op een plek waar je een goed uitzicht hebt op het oase-stadje. Hier zijn wat jongens op quads aan het stunten, ze maken hoge sprongen!
Terug in het hotel is het tijd voor het diner. Ook kan ik gebruik maken van een douche (special voor gasten die al zijn uitgecheckt) om het zand van me af te spoelen. Ik loop nog een laatste stukje langs het meer en geniet van de straatartiesten die de mensen in de restaurants aan het vermaken zijn.

Ik neem een taxi naar het busstation van Ica voor de nachtbus naar Arequipa. De bus vertrekt om 20.15 uur. Onderweg kun je films kijken op een schermpje in de stoel voor je. Deze zijn Spaans gesproken maar hebben Engelse ondertiteling. Ik kijk liever een serie op mijn tablet. Na 2 afleveringen ga ik, net als iedereen om me heen, slapen. Je krijgt in de bus een dekentje en een kussentje. Die laatste gebruik ik als steuntje voor m’n onderrug. Mijn oordoppen, oogmasker en opblaasbaar nekkussentje komen ook van pas. De semi cama stoel kan best ver naar achteren (vergelijkbaar met het vliegtuig). Maar een upgrade naar een cama stoel, waar je platter kunt, lijkt me de moeite waard. Zittend slaapt toch minder lekker!

Ik zie de zon opkomen boven woestijnachtig berggebied. Bij de dorpjes wordt gesproeid want daar verbouwen ze gewassen, maar verder is het een erg droog en leeg gebied. Op een gegeven moment passeren we een vallei met een laagstaande rivier, de eerste die ik zie in Peru!
Iets na 7 uur krijgen we een ontbijtje geserveerd met thee of koffie. We passeren meer dorpjes, en ik zie mensen onderweg naar hun werk en kinderen in schooluniform. Als we dichterbij Arequipa komen, wordt het landschap steeds bergachtiger. In de verte zie ik bergen met sneeuw erop en de indrukwekkende Misti vulkaan!

Na aankomst op het busstation van Arequipa wordt de bagage uitgeladen en naar de aankomsthal gebracht. Daar moet je je tas aanwijzen en als je je bonnetje toont, krijg je het mee. Er staan weer taxi’s klaar en voor 12 Soles werd ik naar mijn hotel gebracht. Ik kan gelijk inchecken, omdat de nacht tijdens de busrit ook is geboekt. En ik kan nog aanschuiven voor het ontbijt. Na een dutje en een douche ga ik de stad verkennen. Ik bezoek natuurlijk het bekende Plaza Armas en de omliggende kerken.  

Ik beklim het uitzichtpunt Mirador de Yanahuara, daar vandaan heb je een schitterend uitzicht op de Misti vulkaan en de stad Arequipa zelf. Er is hier ook een kerkje en een park.

Arequipa > Colca Canyon 

Na het ontbijt word ik rond 07.15 uur opgehaald om naar de Colca Canyon te gaan. In de minibus zitten 4 andere reizigers. Er passen 10 personen in het busje, dus we hebben alle ruimte.

Omdat het druk is met verkeer, duurt het ongeveer een uur om de stad uit te komen. Arequipa is qua grootte de 2e stad van Peru, ook qua economie vertelt de gids. Ze hebben hier o.a. een grote cementfabriek en zijn nog niet afhankelijk van toerisme. Na de stad begint de klim de bergen in. Als je op de hoogvlakte (Altiplano) bent, heb je prachtig uitzicht op de Misti en andere vulkanen. Hier zien we ook vicunas, lama’s en alpaca’s. De wol van de vicuna’s is veel geld waard. Ze worden 1x in de drie jaar geschoren door de regering. De vicuna’s lopen vrij rond en zijn niemands eigendom.

Er wordt een paar keer gestopt om foto’s te maken van het uitzicht en de dieren. Ook gaan we bij een tentje cocathee drinken, wat moet helpen tegen hoogteziekte. Bij mij heeft dit helaas niet geholpen want eenmaal over het hoogste punt heen, tijdens de afdaling naar de Colca Canyon, krijg ik erge hoofdpijn. We stoppen in het dorpje Chivay. Hier moeten we entree betalen (70 Soles) voor de Canyon. Voordat we gaan lunchen, verkennen we nog even het dorpje. Er is een plein, een kerk en een markt. We lunchen bij hotel Mama Yacchi, met prachtig uitzicht op een vallei en de bergen.

In de middag kun je met de gids naar de warmwaterbronnen lopen om even te badderen. Maar mij wordt dit afgeraden omdat inspanning en warm water de hoofdpijnklachten kunnen verergeren. Ik kan beter wat gaan rusten. Als het tijd is voor het avondeten, voel ik me gelukkig wat beter. De maaltijd is voor alle gasten om 19.00 uur en er wordt vooraf gevraagd wat je als voor, - en hoofdgerecht wilt (4 à 5 keuzes). Keurig verzorgd!

Colca Canyon/Cruz del Condor > Puno

‘s Ochtends moet ik weer vroeg op om naar de Cruz del Condor te gaan, het hoogtepunt van de Colca Canyon! Onderweg stoppen we bij het dorpje Yanque en een aantal uitzichtpunten. Het hele gebied is prachtig! Bij de Cruz del Condor aangekomen, wandelden we met de gids een stukje langs de canyon. Bizar hoe snel je kortademig wordt op deze hoogte. We kunnen de condors in de verte al zien vliegen.

Bij het uitzichtpunt zitten ze heel dichtbij op een rotspunt. Ook vliegen ze langs- en over ons heen. Het zijn grote, indrukwekkende vogels! Vooral de volwassen dieren, die zijn zwart met een witte kraag en witte tekening op de vleugels. De jonge dieren zijn nog bruin.
We krijgen een uur lang te tijd om de condors te bewonderen. Daarna rijden we terug naar Chivay. We maken nog een stop bij de terrassen waar de gewassen worden verbouwd. Ook stoppen we in het dorpje Maca om de toeristenmarkt en de kerk te bekijken.

In Chivay is gelegenheid tot een buffetlunch, hierna stap ik over in een andere minibus die mij naar Puno zal brengen. Dit is een kleine 6 uur rijden. Het eerste gedeelte gaat over dezelfde weg als toen we uit Arequipa kwamen, maar na het hoogste punt sla je af richting Puno en Cusco. Je komt langs meren die zijn ontstaan door regenwater en stopt om foto’s te maken. Er zijn hier zelfs flamingo’s! Bij aankomst in Puno is het al donker. Ik maak nog een kleine wandeling door het centrum en bekijk twee pleintjes met een kerk en een kathedraal.

De volgende ochtend word ik iets na 07.00 uur opgehaald voor een boottocht over het Titicacameer. In een minibusje word ik, samen met wat andere mensen, naar de haven gebracht. Die ligt vol met bootjes! Op onze boot zitten ca. 20 mensen. We varen naar Taquile Island, een tochtje van zo’n 3 kwartier. Hier stappen we uit en maken we een wandeling met de gids. Je passeert hutjes van de locals en de velden waarop ze gewassen verbouwen. De mensen dragen hun spullen rond in kleurrijke doeken. Bij het huis van een familie krijg je een demonstratie van hun weef en breikunsten. Ook wordt uitgelegd dat je aan de kleding en hoofddeksel kunt zien of iemand getrouwd of vrijgezel is.

Er wordt verteld hoe ze van bepaalde planten zeep maken waarmee ze alles wassen, ook hun haren. Hierna laten ze een lokale dans zien in mooie klederdracht, onder begeleiding van een panfluit en trommel. Vervolgens kun je een kopje cocathee bij ze kopen en items die ze zelf gewoven/gebreid hebben. De wandeling gaat verder naar ‘Miami Beach’, een mooi zandstrand aan het meer. Hier pikt de boot ons weer op en we varen naar een ander eiland voor de lunch. De specialiteit ‘pachamama’ wordt in 2 uur bereid, in de grond bedekt met hete stenen en wier om de warmte vast te houden. De maaltijd bestaat uit verschillende soorten aardappelen, forel en kip en een warme banaan.

Na de lunch varen we naar een Uros eiland. Een bewoner laat ons zien hoe zo’n drijvend eiland wordt gemaakt en hij vertelt wat de bewoners eten. Veel soorten vis, eenden en riet. Op het vaste land ruilen ze vis tegen andere goederen die ze nodig hebben. Verder leven ze van de goederen die ze verkopen aan toeristen, zoals kleurig geborduurde kussenslopen en kleine rieten bootjes. Je kunt tegen betaling nog een boottochtje maken in een rieten kano. Hierna keren we terug naar Puno, en rond vier uur word ik weer afgezet bij mijn hotel.
Ik loop nog even langs de lokale markt waar ze vooral etenswaren verkopen. Een bedrijvig gebeuren wat niet gericht is op toeristen.