In de voetsporen van Stalin

8min. leestijd

Ik wist dat het een bijzondere dag zou worden. Op weg naar Gori, de geboorteplaats van Joseph Stalin, om voor één dag in zijn voetsporen te treden. Heel de stad Gori is gebouwd naar de smaak van Stalin. Je ziet overal nog de gebouwen van toen. Ik begon in Gori met een bezoek aan het Stalin museum, een fascinerende tentoonstelling over de jeugd van Stalin en zijn toekomst later in de tijd. Ik heb best lang staan kijken voor de vitrines die vol stonden met geschenken van leiders uit andere landen, waaronder Nederland. Verder hebben ze zijn kantoor in het Kremlin nagemaakt en kom je alles te weten hoe het volk onderdrukt werd tijdens zijn regime. Pittig om te zien! Als je uit het museum komt kan je naar het huis van Stalin. Dit is zo goed mogelijk nagemaakt evenals de trein waarmee hij reisde, want hij hield niet van vliegen.

Zo, nu had ik wel genoeg Stalin gezien. Ik pakte een taxi (die je maar al te graag staan op te wachten voor het museum) en ging op weg naar de grotten van Uplistsikhe. Het is een stad maar dan van allemaal grotten. Bizar. Deze grotten waren ooit de woningen van de christelijke koningen van Kartli. Er woonden zo’n 20000 mensen. Het is bijna niet voor te stellen als je hier rondloopt wat er hier zich allemaal moet hebben afgespeeld. Wat ik echt heel mooi vond was de hoofdingang met het uitzicht op de rivier. Ze zeggen dat dit vroeger een tempel geweest moest zijn (uit de eerste of tweede eeuw na Christus) wat gebruikt werd om theatervoorstellingen te houden. Het is een netwerk van tempels, woningen, een kerk en zelfs wijnkelders. Er is ook een lange gang die loopt naar de rivier toe. Ik heb nog nooit zoiets bijzonders gezien.

Ik had gevraagd aan de taxichauffeur of hij een uur op me kon blijven wachten, dat deed hij. Uiteraard had ik van te voren een tarief met hem afgesproken. Mij krijgen ze niet. Na een dik uur kwam ik weer naar buiten en mijn vriend de taxichauffeur stond nog netjes op me te wachten. Hij bracht mij in ongeveer een uur terug naar Tbilisi. Wat een dag zeg. Ik moest wel even bijkomen van het hele Stalin-gebeuren en die grotten stad was bijna surrealistisch.

01 03

Dat vind ik nou zo gaaf aan reizen, dat je dingen ziet/ervaart waarvan je het bestaan nog niet eens wist.

Het was al begin van de avond, dus ik ging naar mijn favoriete restaurant en bestelde een Khachapuri. Zó lekker en zó niet caloriearm. Ik kan het het beste omschrijven als een stuk plat brood (soort bootje), in het midden gevuld met kaas, een gebakken ei erop en een flink stuk roomboter. Je roert het allemaal door elkaar met een stuk brood en smullen maar. Hierna rolde ik terug naar het hotel en heb nog lang nagedacht over hetgeen ik vandaag allemaal gezien heb.