Het Blauwe Oog

2min. leestijd

Het Blauwe Oog’ of ‘Syri i Kaltër’ is een bron van diepblauw water. Je mag er niet in zwemmen en dat wil je ook niet, want het water is ijskoud. De bron wordt ‘Het Blauwe Oog’ genoemd omdat ook op een oog lijkt; het diepblauwe in het midden is de pupil en de lichtblauwe randen eromheen, de iris. Er hangt een mysterie rond ‘Het Blauwe Oog’, omdat niemand weet hoe diep de bron nou precies is.

Ik ging vroeg op pad, want ik ken dit soort toeristische trekpleisters. Rond ‘koffietijd’ sta je bijna in de rij om slechts een glimp op te kunnen vangen. Achteraf is niets minder waar, maar toch… Bij het krieken van de dag ging ik van Sarandë naar de ingang van het pad naar de bron. Over een stoffige weg genoot ik van de natuur en vroeg me af hoe zo’n natuurwonder kan zijn ontstaan, wat zouden we vinden als we wél naar de bodem zouden kunnen gaan, zouden we dan een kijkje kunnen nemen in de ziel van de aarde? Deze, en honderdduizend andere vragen kwamen bij me op terwijl ik sloffend het pad afliep op weg naar de bron. Ik moest mijzelf uit mijn vragen-bubbel trekken om te genieten van de omgeving. Het dichtbegroeide bos, de bloemen en de serene rust.

01 01

Uiteindelijk kwam ik bij de bron. Daar lag hij dan, ‘Het Blauwe Oog’. Het mysterie. Het leek alsof het oog naar mij keek toen ik aankwam en verkleurde spontaan van diepblauw in azuurblauw. Of dacht ik dat alleen maar? In ieder geval heb ik hier een tijdje gezeten en mij verbaasd hoe mooi de natuur soms kan zijn. Ik weet dat je er niet in mag zwemmen. Buiten het feit dat ik altijd respect heb voor de regels van het land waarin ik te gast ben, zou ik het ook niet eens willen, het water is ijskoud.

Ik nam afscheid van mijn blauwogige vriend en ging naar het kleine tentje om een kop koffie te nemen. Na deze welverdiende kop koffie vertrok ik weer en maakte me op voor een middag bakken in de zon op het strand van Sarandë.