Coimbra

Ik liep door Coimbra en voelde een soort van magie in de lucht. Hier staan hele oude gebouwen en toch doet het modern aan, mede door de vele studenten. De stad is op elkaar gebouwd aan de oevers van de rivier de Mondego. Bijzonder is dat aan de overkant het relatief rustig is, met groene vlaktes en her en der een boerderij. In 2003 was Coimbra de culturele hoofdstad van Europa, en terecht. Er zijn hier zoveel mooie bezienswaardigheden.

Natuurlijk bezocht ik de oudste universiteit en de bibliotheek met boeken tot zover het oog reikt. De oude en de nieuwe kathedraal stonden ook op mijn programma, net als de Fadohuizen in de oude stad, waar Dulce Pontes uit de speakers schalt.

Ik maakte een praatje met wat studenten tijdens mijn vele koffiepauzes. ‘Ze’ zeggen dat je hier het beste Portugees leert spreken, vandaar dat er ieder jaar hordes studenten komen om, onder andere, zich de Portugese taal machtig te maken. Ik kan er nog steeds geen touw aan vastknopen, laat staan dat ik er iets van begrijp. Gelukkig wordt er ook Engels gesproken. Na de mooie gebouwen en kloosters bezocht te hebben begon het al te schemeren. Ik besloot om naar de voetgangersbrug Ponte Pedro e Ines te gaan en heb hier prachtige foto’s genomen van de stad, de rivier en het mooie parque Verde do Mondego aan de overkant van de stad. Hierna ging ik terug naar het Praça do Comércio-plein waar ik me tegoed heb gedaan aan de port en de vele overheerlijke hapjes. De volgende dag heb ik door de oude binnenstad gestruind, wat leuke souvenirs op de kop getikt en heb een verfrissende boottocht gemaakt over de Mondego rivier, waarbij je meer van de prachtige omgeving te zien krijgt.