Portugal
Cascais
Het surfparadijs Praia do Guincho, het hardloop walhalla aan het kustpad en designwinkels voor de shopaholics. Cascais heeft het. Vroeger was dit een rustig vissersdorpje waar de boten met vis af en aan voeren. Nu is het een paradijs voor bovengenoemde en strandliefhebbers. De prachtige, enorm lange, witte stranden zorgen voor veel vertier in de zomer en de bars gaan draaien als de zon ondergaat. De Atlantische oceaan is wat koud om in te zwemmen, maar daar trekt menig toerist zich niets van aan. Maar er is meer. Natuurschoon is te vinden op een steenworp afstand van de stad Cascais zoals de Boca do Inferno en de Duna da Cresmina. De stad zelf zit trouwens bomvol cultuur en historie; een super veelzijdige stad dus.
Tijdens mijn rondreis in Portugal hoorde ik zoveel fijne verhalen over de stad Cascais en de omgeving hiervan, dat ik er naartoe wilde. Eenmaal in de stad bezocht ik een aantal mooie, oude gebouwen waaronder het Castro Guimaraes museum, een mooi maar beetje sinister herenhuis met kasteeltorens en het uiterlijk van een oud klooster. Hieraan vast ligt het Parque Marechal Carmona, een mooi park vol met palm - en eucalyptusbomen en een prachtige rozentuin. Het oude fort (ooit een Koninklijk huis, nu een heel sjiek hotel) en de haven ontbraken niet tijdens mijn ontdekkingstocht door de stad.
Hierna ging ik naar de Duna da Cresmina, een enorme kunstduin. Er is hier een café met de lekkerste tosti’s die ik ooit heb gegeten, waarna ik vol goede moed het wandelpad trotseerde. Het is een goed onderhouden houten wandelpad door de duinen. Echt leuk om te doen.
01 02
De Boca do Inferno (de mond van de duivel) stond hierna op het programma. Mooi om te zien; de kliffen die uitgehold zijn door de krachtige golven die er jaar in jaar uit tegenaan hebben geknald.
Ik was die dag vastbesloten om nog een stukje te gaan fietsen. Eenmaal terug in Cascais huurde ik een fiets (gratis) en ben naar het surf strand Praia do Guincho gefietst (ongeveer tien kilometer) langs de steile kliffen en de mooie oceaan. Het brede strand en de surfers deden me genieten van het geheel. Toen de zon onderging ben ik teruggefietst, want hoewel ik uit Nederland kom, vond ik het toch een beetje spannend om het hele stuk in het donker te moeten fietsen. Ik kwam Cascais binnen gefietst toen de lantaarnpalen aangingen. Precies op tijd dus. Moe van de dag en de zilte zeelucht ben ik in slaap gevallen.
