Beklimming van de Villarrica vulkaan

De beklimming van Villarrica stond dan ook hoog op onze bucket list. De avond voor de beklimming hadden we een korte briefing over het hoe en wat voor de volgende dag. We ontmoetten de rest van de groep vroeg in de ochtend in Hostel Chili Kiwi. Daar ontvingen we ook onze uitrusting, zoals waterdichte kleding, stijgijzers, een ijspikkel etc.

Uber, Leo en Christopher waren onze gidsen. Met een minibus reden we naar de berg waar ook veel andere groepen aan de klim begonnen. Het is dan ook de meest populaire activiteit in de regio. We mochten kiezen of we het eerste stuk met de stoeltjeslift of lopend wilden afleggen en we kozen voor de wandeling. Het eerste stuk was een pad over lava en na ongeveer 45 minuten moesten we de stijgijzers omdoen en met de ijspikkel in onze hand klommen we gestaag hoger en hoger. De beklimming benam ons hier wel de adem, letterlijk en figuurlijk. Door de storm hadden we echter een prachtig uitzicht en konden we andere met sneeuw bedekte vulkanen zien.

We bereikten de top en hadden daar onze lunch. Vanaf de kraterrand heeft men uitzicht hebt op het roodgloeiende lavameer in het hart van deze actieve vulkaan, maar het was ijskoud en het stonk naar de zwavelstoom van de vulkaan. We bleven dus niet langer dan een kwartier op de top voordat we begonnen af ​​te dalen. We liepen echter niet naar beneden - we gleden op een plastic sleetje met onze ijspikkel als rem. Het duurde maar 20 minuten of zo en het was echt grappig en leuk! Wat een geweldige dag!